Plat

Plaatsingsdatum: Aug 20, 2017 2:3:12 PM

Lekke banden. Het zwarte goud kan je op onnoemelijk veel manieren in de steek laten. Je kunt er een boek over schrijven, want de lekke band is er echt in allerlei soorten en maten.

Je hebt bijvoorbeeld de geniepige. Je bent lekker aan het fietsen en er is niks aan de hand. Dan denk je dat er toch wel erg veel tegenwind is waar de rest van de groep geen last van lijkt te hebben. Vervolgens moet je al je ervaring als stuurman aanwenden om niet de bocht uit te zwabberen en als laatste stap rijd je hobbelend over het asfalt. Ah, dus DAT is er aan de hand.

Ook heb je de sisser. Deze had ik zelf een paar weken geleden nog. Bij de sisser zit je te zoeken naar het blaadje of het takje dat ergens klem zit tussen je frame en je wiel. Tot je erachter komt dat het sissen doorgaat als je stilstaat...

Een andere versie is de verstopper (kan overigens prima in combinatie met de geniepige of de sisser). Je rijdt lek. Je repareert en controleert de band en stapt weer vrolijk op de fiets. 3 kilometer verderop sta je vloekend weer stil, moet je een binnenbandje lenen en kun je Sherlock Holmes gaan spelen om te zien waar de boosdoener nu echt uithangt. Wanneer de dader zich niet toont, wordt vaak het velglint als schuldige aangewezen, om toch maar een zondebok te hebben.

Vandaag hebben we echter de luidruchtige. Geen twijfel mogelijk dat je lek rijdt bij deze.

"BIEM!!" We zijn nog maar net op weg als plotseling de achterband met een luide knal ontploft op een bruine winegum van het merk Amstel. Toch duurt het (heel) even voordat het slachtoffer het zelf doorheeft.

"LEK! Wie is er eigenlijk lek?"

"Ja, jijzelf"

"@#%!"

Zelfs met napiepende oren is het niet moeilijk om het lek te vinden, aangezien er een halve krater in de buitenband is geslagen. Gelukkig is de band nog net goed genoeg om de 'tientjestruc' niet te hoeven gebruiken en kunnen we met de band op halve druk de rit zonder problemen afmaken.

Oh ja. Je hebt ook nog de 'Oh nee, toch niet.'

Deze komt voornamelijk voor bij wind tegen van windkracht vier of hoger.

Hierbij roept er iemand met piepende adem op een metertje of vijftig afstand: "LEK!"

Wanneer de groep tot stilstand is gekomen blijkt na een zorgvuldige inspectie van ongeveer een minuutje: "Oh nee, toch niet"

Heb ik zelf nog nooit gehad, natuurlijk.