Spaak

Plaatsingsdatum: Jul 09, 2017 9:27:49 AM

Een konijn komt bij een bakker. 'Heeft u ook worteltjestaart? Ja? Vies he.'

Ja, Hahahahaha! Lach maar. Maar het bestaat! Echt! Ik heb het zelf gezien! De worteltjestaart dus. Niet een pratend konijn bij een bakker.

Waar die worteltjestaart is? Bij Spaak, een vet cool hip(ster) fietscafeetje in Groningen. Maar voordat we het daarover gaan hebben, spoelen we eerst een paar uur terug.

Het is kwart over acht en Friesland zit verstopt onder één grijze, grauwe, vieze, natte wolkenmassa. Op Whatsapp voeren de Grinta's koortsachtig overleg:

A: Heeft er iemand een regenjasje over? :-(

B: Tuurlijk!

A: Past ie in een achterzakje?

B: Nee, de meeste regenjasjes moeten in een aanhanger.

A: Oh.. Ik heb geen trekhaak op mijn fiets.

Het is duidelijk. De sfeer zit er op de vroege ochtend al goed in. En omdat iedereen zich zo prima vermaakt op Whatsapp, besluiten we dan ook maar een uurtje later te starten.

Om half tien hangt er nog steeds een donkergrijze, kleffe zooi boven Friesland. Whatsapp wordt weer wakker:

A: Het is behoorlijk nat..

C: Hee eh.. Wel uitstel, maar geen afstel hoor!

D: We rijden naar noord-oost, daar is het droog.

De helft van het alfabet: 'Eh jongens, het is mij te nat. Veel succes!'

Dus.. Het zorgvuldig geplande fietstochtje langs Spaak lijkt een beetje spaak te lopen. Ja, het regent. Maar het is twintig graden, het waait niet hard en de regen duurt nog hooguit een uurtje. Qua weer hebben we wel eens voor hetere vuren gestaan. Ik waag het erop. Ik ga wel gewoon op weg en ik zie wel wie er op komt dagen.

Bij de startplaats blijk ik uiteindelijk niet de enige te zijn die zat te stuiteren op de bank, en gaan we toch nog met z'n vieren op pad, de lauwe regen in.

'Ja. En daar waar het bubbelt, zit het lek'

Na een dikke drie kwartier druilregen en een lekke band (Trump to the rescue!) trekt het open en wordt het zowaar zelfs warm! Het genieten kan beginnen. Onder leiding van de routearchitect duiken we ongebaande paden in Noord Groningen in, waar hij als een ware gids uitleg geeft over zichtbare en minder zichtbare dingen in het Groningse landschap. 'Links kun je een kasteel zien. Hij staat achter die metershoge heg. Echt!'.

Goeie wegwijzer vandaag

Maar gelukkig zijn er ook bezienswaardige dingen die niet in stealthmode zitten. Via uitgefaserde dijken, meerdere terpen en Koepon rollen we Groningen binnen, op zoek naar koffietsenmaker 'Spaak'. Je weet wel, van die worteltjestaart.

Dresscode: Lycra

Nou, als je van fietsen en koffie houdt, dan moet je daar echt een keertje langs fietsen. Hartstikke tof. Je fiets mag mee naar binnen, ze hebben goeie appeltaart (ja, ik durfde de worteltaart nog niet aan) en de obers en serveersters kunnen goeie espresso maken EN je derailleur afstellen. Waar vind je dat nou? Ik zou het niet weten.

En ben je zat van de taart? Strompel dan ook even een rondje op je fietsschoenen, want Spaak is ook nog eens een half fietsmuseum.

Hoe werkte dat ook alweer?

Helemaal verzadigd stappen we weer op de fiets voor de laatste etappe. Recht terug naar huis. Deze rit gaan we nog een keer doen. Want ik moet nog wel even weten of dat konijn nou gelijk heeft.

Yup.