Training 13: Weer meer

Plaatsingsdatum: Feb 14, 2015 8:23:53 PM

05:45.... 05:48.... 05:52... Oranje cijfers die ik zo af en toe voor mijn ogen zie gloeien. In de verte hoor ik 'n liedje spelen, maar ik kan het niet helemaal plaatsen...

Waacht... Dat.. is.. de wekker! Ik moet wakker worden!

Allemachtig, wat is het vroeg zeg. Waarom ben ik eigenlijk zo vroeg wakker, was het niet zaterdag vandaag? Langzaam schuiven de luiken naar boven en komt er beeld. Slaapdronken strompel ik de trap af. Hmm.. Er was iets vandaag, maar wat was het ook alweer...

Eenmaal beneden ga ik bijna languit over de (erg hippe, naar verluidt) sporttas die klaarstaat in de hal. Oh ja, dat was het! Vandaag fietsen we de elfmerentocht! Omdat ik een van die personen ben die niet echt op zijn best is in de ochtend, had ik - mezelf kennende - de broodnodige voorbereidingen voor de tocht de avond ervoor maar getroffen en daarna de sporttas zo geparkeerd dat ik 'm echt niet kon missen. Plan geslaagd en ik ben soort van wakker. Op naar de elfmerentocht!

Via The Sportsclub natuurlijk, waar de rest van het team ook al klaarwakker en zo fris als een hoentje bij elkaar staat. Volgende stop is Sneek, waar de elfmerentocht start.

In Sneek worden we allerhartelijkst verwelkomd door de lokale assistent parkeerbegeleider in opleiding 2e rang. De beste man is een echte perfectionist en doet zijn werk vol vuur in woord en beeld. Een waar visitekaartje voor de organisatie. Nadat we consensus bereikt hebben hoe een auto geparkeerd hoort te worden kunnen we beginnen aan datgene waarvoor we echt naar Sneek zijn gekomen: de monstertocht van maar liefst 150 kilometer. En nog even voor de duidelijkheid: Dat doen we dus op de fiets he.

Zoals het ons wielrenners betaamt gaan we vlot van start. Hoe sneller je fietst, hoe eerder het allemaal weer achter de rug is, tenslotte. Het weer is heel erg lekker vandaag en soepeltjes rollen de kilometers onder de wielen door. We passeren de plaatsen Joure en Lemmer en nog wat andere kleine plaatsjes. Oh ja, en natuurlijk een hoop water. Hier en daar verzamelen we nog wat stempeltjes, want degene die de collectie stempels compleet weet te krijgen, ontvangt bij de finish een toffe medaille. Eigenlijk is die elfmerentocht een soort videogame in het echt.

Maar al snel komt de eerste echte stop in zicht. In Oosterzee trekken we de teugels van onze <exotisch materiaal> rossen aan en houden we even een korte plas en eetpauze. Had ik trouwens al gezegd dat het vandaag echt heel erg lekker weer is? Nadat iedereen weer helemaal tip top geprepareerd is en alle bidons weer bijgetankt, gaan we op voor etappe twee.

Dit stuk is even een tikje pittiger, want er zit een hoop tegenwind in. En voor de mensen die Friesland niet kennen: in Friesland is tegenwind ook echt tegenWIND. Aangezien Friesland zo plat als een duppie* is en er in West Friesland ook zo goed als geen beschutting is, jaagt de Friese mistral hier en daar vol over de steppe. Maar geen nood: ons bent hierop getraind uiteraard. Met het verstand op nul en de blik op oneindig (wil heel goed in dat gebied) trappen we ons zo naar de tweede stop na ongeveer 100 kilometer in Warns.

Warns is onder de echte connaiseurs bekend om zijn zeer smakelijke soepen. Met name de groenten- en tomatensoep uit Warns schijnen zeer goed te verteren te zijn. En dat moeten we als fietserkes natuurlijk wel even uitproberen. En ik moet inderdaad toegeven: in Warns weten ze wat lekkere soep is. Er zitten zelfs ballen in de soep! In de zon en de schaduw genieten we met zijn allen van deze ware delicatesse en natuurlijk van het weer, wat vandaag heel erg lekker is.

Maar ja, je kunt natuurlijk niet de rest van de dag van de soep blijven nagenieten. Er moet ook nog gewerkt worden! De laatste 50 kilometer van de elfmerentocht staan voor de boeg. En dit laatste stuk is echt het kersje op de appelmoes, want we hebben voornamelijk wind mee. Met relatief weinig moeite rollen we uiteindelijk na zo'n vijf uur en een kwartier ware fietstijd Sneek weer binnen. En het is iedereen gelukt, alle stempels zijn compleet. Iedereen krijgt zo'n prachtige, glimmende, oogverblindende medaille. De kroon op echt een prachtige fietsdag. Met erg lekker weer, mag ik wel zeggen.

*duppie: oude Nederlandse valuta, afkomstig uit het pre- euro tijdperk. Ook bekend als dubbeltje. Waarde ongeveer 5 eurocent. Aangezien het 'duppie' een heel klein plat muntje was, wordt dit als beeldspraak gebruikt om aan te geven dat Friesland echt heel erg plat is.