Weet je nog?

Plaatsingsdatum: Jul 03, 2016 3:30:23 PM

Vijfentwintig fietsers en een trainer staan er op de stoep bij The Sportsclub. Deze keer niet voor een rit met hun huidige fietsgroepje, maar voor een trip met zijn allen over memory lane. We gaan namelijk een 'rondje vierkantjes' rijden. Een bezoekje rondom Drachten aan veel plekken waar onze oude trainer ons alle hoeken van het asfalt heeft laten zien.

Allemaal fietspakkies

Vandaag gaan we die hoeken alleen niet zien hoor, we gaan ze gewoon bekijken. Geen pijn lijden, de Renkema Reünie Ride is vooral bedoeld om herinneringen op te halen aan een leuke tijd. De bergen die toen op die circuitjes dreigend in de verte stonden, liggen nu achter ons. Via het vierkante rondje gaan we naar Mont Marum. Van het 'bochtje' bij Smalle Ee naar Manuel bij Oudega. En de trainingen die we hier elke week opnieuw samen deden, hebben er voor gezorgd dat iedereen nu die bergtoppen in zijn geheugen gebeiteld heeft staan.

Op de top van Mont Marum

Hier en daar is een berg misschien wat steiler geworden dan ie echt was, of een afdaling wat sneller dan de teller zei. Maar iedereen die hier nu weer even samen is, heeft het allemaal echt meegemaakt dankzij onze trainer en dankzij elkaar.

'Ik doe nu net of ik een speech heb voorbereid'

Da's weer eens wat anders dan pasta

Ook onze belangrijkste sponsor mag natuurlijk niet in deze tocht ontbreken. Want naast herinneringen aan ons, heeft Hiemstra natuurlijk ook onnoemelijk veel herinneringen aan onze fietsen. Dankzij zijn kennis (en *uche* ook zijn halve magazijn wat elk jaar bij ons in de volgwagen lag) heeft iedereen jarenlang elke keer de top weten te halen. Fietst toch een stuk lekkerder hoor, als je je in elk geval geen zorgen hoeft te maken over je fiets, terwijl je met een hoofd op niveau explosiegevaar een berg op probeert te harken.

En ook nu weer is alles tiptop geregeld in Marum. Met lekkere broodjes en koffie en thee krijgen we een ravitaillering waar de grote (en dure) toertochten nog een puntje aan kunnen zuigen.

Net als vroeger sluiten we de reis af met een diner, om alles nog even na te beschouwen. En waar dat in Frankrijk altijd een verrassing van het hotel was, staan we nu zelf te bakken op de bbq. Met wat professionele hulp van fietsmaatje Ingrid.

Bijzonder wel. Sommige mensen heb je een aantal jaar niet gezien, maar het voelt net of we gisteren nog samen op de fiets zaten. Ook al rijden we misschien niet meer samen, we zijn nog steeds een team.

Iedereen die heeft meegeholpen of heeft meegedaan aan deze mooie dag, bedankt!

Bidons van glas??