Op 'e kroder deur Grunningen
Plaatsingsdatum: May 27, 2017 2:29:41 PM
'Ja, ik ben hier al vanaf negen uur, maar toen bedacht ik me ineens: Oooh jaa! Zaterdagploeg!' Stipt om half tien vertrekken we goed uitgeslapen met een Grinta clubje vanuit Loppersum (wereldberoemd om hun grasbaanraces). Tijd voor de Noorderrondrit, die waarschijnlijk zo heet omdat je op de een of andere manier steeds naar het noorden fietst. Zelfs als je bijna de Waddenzee in fietst, dan vinden ze nog steeds een manier om verder naar het Noorden te rijden.
Professioneel fietsvervoer
En dat voel je wel een beetje in de benen, want er staat vandaag een wat waaierige wind uit het noordwesten. Verzekeringstechnisch wel handig, want zo rijden we niet al te illegale snelheden. Maximumsnelheid is 25 km per uur, want anders kun je je persoonlijk faillissement in geprocedeerd worden. Foei! Niet harder hoor!
Ja, het staat er echt
Na een kilometer of veertig, waar we uiteraard netjes *uche* uur over hebben gedaan, is het tijd voor de eerste stop bij een bruin café die deze naam ook echt verdient. Terwijl we onze bolides parkeren, stromen de bewonderaars al toe. Van alle kanten worden de fietsen bekeken en bejubeld. Een minikrentenbol en een fotoshoot later rijden we maar gauw weer door, want straks krijgen die fietsen nog kapsones ook.
Liefhebber werkt aan de perfecte compositie
De route is trouwens echt prachtig. Waar je verwacht in Noord Groningen door alleen maar open vlaktes te rijden, hebben ze een hele stapel mooie slingerweggetjes aan elkaar weten te ritsen, die uitnodigen om er zo hard en zo plat mogelijk doorheen te gaan.
Gelukkig weten we dankzij de tomatensoep en het broodje cervelaatworst in Zoutkamp (de zeehondburger in Pieterburen hebben we toch maar geskipt), het gemiddelde net binnen de legale limieten te houden. Maar om echt niet bij de finish in het Grunningse cachot geslingerd te worden, kopen we voor de zekerheid ook nog maar even een compensatiecolaatje. Vanaf nu is het vooral wind mee, dus alle registers moeten open om de snelheid te drukken. Rustig wachten tot de cola verdampt is, vervolgens nog even heeel kalm even een wc uitzoeken die nu wordt schoongemaakt en dan toch maar weer op de fiets voor het laatste stukje.
En hoewel we continu voorzichtig moeten doen, kunnen we het toch niet laten om nog even een haantje te passeren die waarschijnlijk toch wel iets te snel probeerde te fietsen. Tegen het eind van de middag rollen we Loppersum weer binnen met een netjes gemiddelde van *ucheuche* km per uur. Helemaal goed!
De beroemdste kantinegehaktbal van Loppersum hebben we dan ook wel verdiend. Iedereen is unaniem: De verfijnde Groningse keuken laat zich hier duidelijk van zijn beste kant zien!
Op haute cuisine mot je even wacht'n mienjong
Zo. 375 kilometer in vijf dagen gefietst. Het is wel even klaar nu.