Kaartje uit Dokkum

Plaatsingsdatum: May 10, 2016 8:33:1 PM

Alhoewel het soms heel wat lijkt, is fietsen nu niet echt een high tech, state of the art, we-leven-al-in-de-toekomst hobby. Goed, je hebt fietsen van Carbon en elektronisch schakelen, maar als je de fiets van nu vergelijkt met de fiets van 40 jaar geleden, dan zijn de verschillen niet echt baanbrekend te noemen. We zweven niet, maar rollen nog steeds en net als vroeger heb je twee wielen, twee trappers, een frame, een ketting en een stuur. En met deze basisonderdelen kom je ook vandaag de dag nog een heel eind met je fietshobby. Misschien dat er tegenwoordig een kabeltje binnendoor loopt in plaats van buitenom, maar dat is het ook wel.

En dat is eigenlijk ook wel lekker. Geen selfdriving stuurpen en geen wijsneus van een versnelling die bepaalt wat goed voor je is. Op de fiets mag je alles zelf doen. Vooruit: één technisch snufje gebruiken we dan nog wel en dat is GPS. Tochtje doen? Gewoon het lijntje op je scherm volgen. Je weet altijd waar je bent, dus die kaart kan de prullenbak in en de hersens kunnen volledig op stand-by. Hoe leger dat hoofd, hoe beter.

Maar ook GPS bestaat al sinds de jaren tachtig, dus dat kun je tegenwoordig nog moeilijk high tech noemen. Want in de jaren tachtig luisterden we nog naar muziek op cassettebandjes en als je wilde zappen moest je naast de tv blijven staan. Of iemand zo gek krijgen dat ie dat voor je deed (afstandsbediening 1.0).

Goed. Ik dwaal af. Vandaag rijden we de Fryske waldentocht, dus zelfs die GPS hebben we niet nodig. Gewoon oldskool bordjes volgen vandaag. Pijltje naar links is linksaf. Pijltje naar boven is rechtdoor en pijltje naar rechts is rechtsaf. Een kind kan de was doen. Wel nog een klein tipje van de organisatie: volg de GELE bordjes, want er is nog een tocht vandaag.

En de gebeden (smeekbedes?) voor lekker weer zijn EINDELIJK gehoord. Na een voorproefje tijdens de elfmerentocht laatst, hebben we vandaag echt de jackpot te pakken. Het weer scoort een elf uit tien op de schaal van fietsperfectie. Ff snel de NTFU kaart ritsratsen bij de organisatie en knallen met die handel.

Nou ja, knallen met die handel? Het weer is zo belachelijk lekker dat we het eigenlijk wel best vinden en in volledige cruisemode over de paden peddelen, waarlangs het groen compleet geëxplodeerd is de laatste dagen. Even in Dokkum lunchen met z'n allen? Tuurlijk joh, lekker weertje toch?!

De menukaart wordt door ons uitgeplozen alsof het de winnende cijfercombinatie op een staatslot is. Zal ik voor het broodje carpaccio gaan, of toch de kroketten... Al is die 'Apple-crumble' taart (lokale Dokkumse lekkernij) ook wel aanlokkelijk... De afleiding van de oldtimer Elfstedentocht helpt niet mee. De T-Fordjes en Bugatti's rijden zowat bij ons over het terras. Blijkbaar zijn Jaguars wel goed houdbaar, want die kwamen wel erg veel langs. Al kan Dokkum natuurlijk ook een Jaguar reservaat zijn. Het is tenslotte een beschermde diersoort. Nou ja. Uiteindelijk bestellen we een beetje van alles, want je moet op een dag als deze ook weer niet te diep nadenken.

Na deze verkwikkende fietspauze met bewegend entertainment, kroketten en Apple-Crumble, is het inmiddels wel weer tijd voor de terugreis. We moeten natuurlijk wel weer voor 't donker terug zijn. Op ons gemakkie maken we de route af tot plotseling na ongeveer een uurtje iemand wakker wordt: "Zeg, 't is eigenlijk wel verdacht rustig qua bordjes he". Ja, nou je het zegt.. We hebben al een tijdje niet echt meer pijlen gevolgd. Zitten we eigenlijk nog wel op de route?

En nu blijkt dat iemand in de groep ons te goed kent, want op basis van zijn voorspellende gave had hij bij de start een routekaart van de tafel gegrist en meegenomen. Handug! Ff kijken.. Hee, waar is het u-bent-hier-pijltje?!

Oh ja, papieren kaart.. Hoe werkt dat ook alweer... Bovenkant naar het noorden draaien en dan Mercurius uitlijnen met Jupiter, zodat de poolster naar Buitenpost wijst. Ooh, we zijn maar tien kilometer te ver doorgefietst. Valt dat even mee.

Hahaha, ken je die mop van dat routebordje?

Met wat gepuzzel en ANWB bordjes (handig, die dingen. Hadden ze veel eerder neer moeten zetten), weten we weer terug op de route te komen. De gele bordjes zijn weer in zicht en nu iedereen laserfocus op de bordjes heeft, zijn we weer thuis voor we het doorhebben.

De eerste tocht met echt Super Mooi Weer van het jaar zit er op. Hij kan zo op een ansichtkaartje.