De tolweg

Plaatsingsdatum: Jun 04, 2017 2:13:12 PM

Italianen stoppen echt op de meest bizarre plaatsen een tolweg. Hier zit er gewoon eentje midden in een beklimming! Wie bedenkt dat nou.

Nou ja, op zich snap ik het wel. Als ik ergens een tolweg zou stoppen in die beklimming, dan zou ik het ook op die plek doen. Want als je het na dat belachelijk steile t*****stuk zou doen, dan komt er ja anders niemand meer langs. Want wie haalt dat nou. Je reinste fietsmarteling is het. Je zou er eigenlijk betaald voor moeten worden om er bij op te fietsen.

Vijf kilometer klimmen met een gemiddeld stijgingspercentage van 11,3 procent, dat is het laatste stukje van de Fedaja. Klinkt niet zo heftig, alleen stoppen ze er wel een stuk van een paar kilometer in van 15 tot 17%.

Nou, je weet niet wat je ziet. Of eigenlijk zie je niet wat je voelt, want het lijkt wel vlak als je er fietst. Behalve dan dat je kruipend meter voor meter vooruit komt. En de stukken die er juist steil uitzien, ja die zijn vlak. Verwarrend allemaal.

Qua ontmoedigingsbeleid doen ze het ook wel handig, want dit stuk van de klim begint zelfs al steil als je wegrijdt bij de parkeerplaats. Mocht je denken: 'Eitje, we vlammen even weg op het grote blad'.. Nee dus. Op wat protesterende geluiden uit de machineruimte vooronder na, gebeurt er helemaal niks. Al sta je met twee benen op één pedaal, de fiets blijft staan waar ie staat.

Maar voor je op de parkeerplaats bent, moet je dus over de tolweg naar deze hel. Twee euro lappen en je mag dan een stukje berg overslaan. Handug! Bijkomend voordeel is ook nog dat het een mooi paadje is. Je gaat door een soort kloof waar ze altijd druk aan de weg werken. Logisch, want wat moet je anders ook doen met al dat tolgeld. Het gaat alleen niet zo hard met de tol, want auto's mogen er niet komen. Daarom zal de weg waarschijnlijk ook wel niet al te best zijn.

Gelukkig maakt het uitzicht dat ruimschoots goed. Langs grote rotspartijen en beekjes rij je door de spleet in de berg. Werkelijk prachtig. En om je alvast een beetje voor te bereiden op het steile stuk wat je straks te wachten staat, hebben ze in de tolweg ook nog even een stukje opgenomen dat *nog* steiler is dan wat je iets later op rijdt. Semiverhard natuurlijk, want we zijn wel in Italie.

Eenmaal op de top van de Fedaja heb je wel een voldaan gevoel. Dat smerige klereding heeft mij er niet onder gekregen! Helaas was het wel de laatste echte klim van deze fietsweek. Hierna rijden we alleen nog over dezelfde weg terug naar het hotel. Liefst zo snel mogelijk, want dit hebben we toch al gezien. En om de tolweg heen. We zijn wel Hollanders.

Toch jammer dat er altijd zo snel een eind komt aan dit soort uitjes. Het was echt een top fietsweekje! Volgend jaar weer? Ik leg alvast een muntje klaar voor de tolweg.

Wij kunnen het!

Final race to the hotel

Dolomieten 2017 - The movie