Helder licht

Plaatsingsdatum: Aug 28, 2016 3:31:53 PM

Hoogzomer, klein beetje wind, vierentwintig graden (!), half acht 's avonds en de spinningles gaat niet door. De ideale omstandigheden voor een zomers 'rondje zelf'. Met zulk weer komt het uitwaaien je toch gewoon aanwaaien? Hoe kun je op zo'n avond nou NIET gaan fietsen?! Goedgemutst en goedgehelmd spring ik dan ook op de racefiets voor een ontspannen ritje.

Halverwege kijk ik vanuit een ooghoek naar mijn lange schaduw naast me op de weg. Goh, wat lijkt dat geinig. Even de toerist uithangen en een schaduwselfie schieten. Als ik al vechtend met mijn fietsshirt de telefoon uit het zakje probeer te peuteren, schiet er plotseling iets door mijn hoofd. Hmm... Wacht eens.. Dat is wel een hele lange schaduw. Hoe laat wordt het eigenlijk donker tegenwoordig? Na wat gepruts piept de fietspjoeter het schokkende antwoord: zonsondergang is over dertien minuten!

De schaduwselfie verdwijnt als sneeuw voor de zon. Fukfukfuk, dertien minuten en ik ben nog maar op de helft! Koortsachtig rekenwerk vindt er plaats in mijn hoofd: 'Over een kwartier gaat de zon onder. Dan is het over een half uur dus ECHT donker'!

Voor de niet-kenner: misschien denk je nu: 'Nou en, komen er spoken ofzo? Dan fiets je toch gewoon in het donker naar huis?' Inderdaad. Daar komt het in de basis wel op neer. Maar hoewel mijn racefiets blinkt in de zon, geeft ie maar weinig (geen) licht in het donker. Wat eigenlijk best raar is, als je nagaat wat je moet neerleggen voor die fietsen. Een lampje had er best vanaf gekund eigenlijk. Nou ja, dat is weer een ander verhaal.

In elk geval, een van de laatste plaatsen waar je wilt fietsen zonder licht, is het platteland. In de auto met een paar stevige Xenon units boven de bumper, merk je het niet zo. Maar zonder verlichting is donker hier echt van het niveau 'Is dat een verkeersdrempel, of steekt er een everzwijn over'. Kortom, je ontspannen zomeravondtochtje verandert in een partijtje 'geblindeerd fietsen op goed gevoel'. Het fietspad herken je alleen nog maar aan het gehobbel. Hobbel je niet? Dan zit je goed. Hobbel je wel? Tijd om bij te sturen. Blijf je hobbelen? Stuur dan de andere kant op. Niet ideaal.

We schakelen het grote blad er dan ook maar op. De tijdrit is gestart en we hebben een erg harde deadline. AAN DE KANT!! Elke minuut wordt de wereld grijzer. Van Frieschepalen naar Drachten begint het spannend te worden. Het tankstation is al echt fel aan de ogen. Gelukkig is het niet zo ver meer.

Vlak voor Drachten zie ik in de verte de straatverlichting aanknippen. Pfieuw, zo te zien komt het goed. In diep 'schemerdonker' zoef ik nog stilletjes voor het politiebureau langs voor het laatste stukje. We hebben het gehaald.

Volgende keer toch even kijken hoe laat het donker wordt, helder licht!

Een week eerder, toen alles nog goed was..