Training 14: Shots

Plaatsingsdatum: Feb 14, 2015 8:36:39 PM

Vandaag is een belangrijke dag. Wat zeg ik, vandaag is een zeer belangrijke dag! Iedereen heeft het haar netjes in de scheiding, de overschoenen gepoetst en het fietspak extra gestreken, want we gaan op visite bij een paar van onze sponsors. Maar dat doen we natuurlijk niet voordat we weer een shot van onze gezamenlijke verslaving hebben gehad: Een uurtje (of twee) pijnlijden op de racefiets.

Vreemd genoeg blijft fietsen, hoe lang je het ook gedaan hebt, namelijk wel pijn doen. Maar dan wel fijne pijn hoor. Ik kan het eigenlijk best aanbevelen aan de lezer. Dus wilt u, lezer, ook een shot, dan kan ik u in contact brengen met een dealer.

We beginnen met een half uurtje infietsen. Pijnlijden doe je namelijk het best als je het lekker warm hebt. En bij het infietsen valt iets op: Het is hartstikke druk op weg! Met racefietsers! Waar die ineens allemaal vandaan komen.. Maanden zijn ze nergens te bekennen en ineens struikel je er zowat over. In de buurt van Beetsterzwaag zwaaien we nog even naar de damesploeg die heel toevallig vandaag ook een stukje aan het fietsen is en dan is het zover.

Pijnlijdtijd.

'Voorrr op de grote plaat en achter op de derrrtien! Vierrr rondjuhs! Dat stuk voor op klein en dat stuk rust! Start!'

De trainster roept de instructies de groep in en iedereen schakelt de fiets op standje zwaar. Binnen een rondje loopt de pijn je benen in, maar dat is het hele doel van de oefening, dus we gooien er nog een schepje bij. Voordat je het doorhebt zijn de vier rondjes alweer achter de rug. Verdorie..

Maar gelukkig, de trainster brengt redding. We gaan nog vier rondjes en nu nog iets zwaarder. Fijn, we gaan nog wat langer door met de pijn, gassen met die handel! Terwijl we rondjes rammen over het circuit bij Beetsterzwaag en tussendoor wat auto's en andere wielrenners ontwijken, trekt het fijne pijngevoel verder omhoog de benen in, in de richting van de longen. Dit gaat lekker!

De sessie is te snel weer achter de rug en omdat we maar moeilijk afscheid kunnen nemen van het circuitje, gaan we er nog maar even een rondje uitfietsen. En na dat rondje uitfietsen zal de gemiddelde fietser denken: mooi, naar de sponsors!

Nee hoor, de trainster heeft zowaar nog een verrassing: we gaan een tijdloze ploegentijdrit doen! Dat wil zoveel zeggen als dat we drie ploegen maken die alledrie zo hard als ze kunnen over het circuitje knallen. Ook deze keer weer vier rondjes. En omdat we een tijdloze tijdrit doen en we dus niet weten welk ploegje het snelst was, is iedereen winnaar! Wat natuurlijk weer als voer gebruikt kan worden voor de beste opschepverhalen onderling. Geniaal concept niet?

De strijd is hard en zwaar en de ploegen zijn erg aan elkaar gewaagd, maar na drie (huh, drie?) rondjes ploegen is er inderdaad duidelijk geen winnaar aan te wijzen. Behalve Rienk dan, want die gebruikt het laatste rondje als terechte ereronde.

Nou, nu zijn we echt klaar hoor, op naar de sponsors voor een paar andere shots. Met het haar niet meer zo netjes in de scheiding, de overschoenen niet meer zo mooi gepoetst en de vouw uit de fietskleding komen we als eerste aan bij Noorderland makelaars om ons even door Petra strak op de plaat vast te laten leggen. Daarna door naar Autobedrijf Jelle Talsma, waar we ons om een prachtige Fiat 500 heen draperen.

Nog vijf weken, dan staan we op de top!