Hit the road, Jack

Plaatsingsdatum: May 28, 2018 10:40:21 PM

Goed, we hebben nu proefondervindelijk vastgesteld dat dat dus ook prima gaat. De Elfstedentocht fietsen met een kleine vier uur slaap? Bij deze afgevinkt van het lijstje.

Een etappe van 235 kilometer fietsen is natuurlijk niet genoeg uitdaging van zichzelf, dus we verhogen de inzet een beetje. Eens kijken.. wat kunnen we doen..

Ja, ik heb een goed idee! We gaan last minute even meehelpen bij het uitzetten van de route van de 24-uurs Discoveryrun! Twee dagen fulltime in de auto. 1300 kilometer rijden, zondagavond om half twaalf thuis om alle spullen voor de Elfstedentocht nog gauw even bij elkaar te harken en dan om half vijf 's nachts weer fris en fruitig voor een lekker rondje uitwaaien bij de Elfstedentocht.

Licht hallucinerend van het slaapgebrek strompel ik samen met de rest van de Grinta's langs de eerste stempelpost in Bolsward, waar het lokale muziekkorps nog een laatste verwoede poging doet om mij wakker genoeg te krijgen voor het fietstochtje. Werkt niet helemaal. Maar de lucht is strakblauw en de zon staat al helder aan de horizon, dus qua weer moet het vandaag helemaal goed komen.

Bij het inrijden van het eerste dorpje (oeps.. Stad! Stad!!) worden we al direct enthousiast toegejuicht door een bijzonder goed gehydrateerde toeschouwer die waarschijnlijk iets in de donkerbruine bidon heeft zitten, dat nog wat aan het nagisten is. Wat een conditie. Als ie dat de hele dag weet vol te houden, dan mag ie daar ook best een elfstedenkruisje voor krijgen.

Maar naarmate de ochtend vordert, begin ik gelukkig langzaam wakker te worden. Op de open vlakte tegen windkracht vier in rammen blijkt een prima methode te zijn om de slaap uit je hersenpan te verdrijven. Rijdend op het randje van de weg passeren we honderden fietsers die achter de rug van hun voorgangers proberen te schuilen voor de wind.

Ondertussen doet de zon goed z'n best om het circuit een beetje op te warmen. Als we na zo'n 80 km bij Dokkum aankomen, dan is het officiële kortebroekenweer aangebroken. En geloof me, als ik zeg dat het kortebroekenweer is, dan is het ECHT kortebroekenweer.

The K-team staat paraat voor ons

De lange broek uit, de zonnebril op (wit reflecteert nogal) en de spullen in ons volgbusje knikkeren, waar heel toevallig ook nog een copieuze lunch in staat om ons door de rest van de fietsmiddag te krijgen. Het is namelijk best een eind fietsen vandaag.

Direct na de lunch hebben we mazzel, want we kunnen even rustig uitbuiken op de fiets. Met die windkracht vier van zonet in de rug is het net of je een E-bike hebt. We high-fiven een vrolijke, gegarandeerd Friese schone, blazen langs de appeltjes van Bartlehiem en knijpen pas weer in de remmen als de Achmea toren in het zicht komt. Onder de rook van de hamburgers scoren we weer een stempel. Maar waarschijnlijk zijn de hamburgers gewild, want stap voor stap kruipen we langzaam Leeuwarden weer uit.

Tijd om een stukje door te buffelen naar Bolsward, waar de traditionele Bolswarder soppe al klaar staat om genuttigd te worden, onder muzikale begeleiding van een soort zingende jukebox die ook verzoeknummers aanneemt. We nemen het er hier maar even van, want we moeten ons wel even mentaal voorbereiden op de tweede lus. Nog 'even' 100 kilometer wegtikken en dan zijn we ook alweer klaar. Eitje.

Sopholles

Toch, na zo'n 160 kilometer trappen mis je blijkbaar iets als je op een dieet van kruidkoek en krentenbollen leeft. Licht trillend werken we gauw een noodgelletje naar binnen, waarna de machine weer op gang komt.

Als we nog dertig kilometer voor de boeg hebben, verdwijnen we in Stavoren nog even in een steegje direct na de stempelpost. Een verkeersregelaar ziet het aan en vindt het allemaal maar verdacht. 'Zijn jullie aan het afsteken?!' Ja joh, we gaan afsteken na 200 kilometer fietsen. Maar als ie z'n neus wat verder in onze zaken had gestoken, dan had ie zo kunnen ruiken dat daar speciaal voor ons verse kippensoep met broodjes klaar staat. Het geheime wapen om de laatste 30 kilometer fluitend uit te fietsen. Kippensoeppowerrrr!

En die laatste 30 kilometer gaat fluitend voorbij. Niet eens zo heel moe en voldaan rollen we over de finish. Terwijl we in de bloedhete tent meer zweten dan gedurende de hele rit, scoren we het elfstedenkruisje. De derde alweer!

Autorijden, een prima voorbereiding voor een Elfstedentocht. Oh, en doe vooral mee met de Discoveryrun. Het wordt gegarandeerd een onvergetelijke rit! Mooie route ook.

Sniek preview van de Discovery Run

Filmpje