Doe ook eens mee met de MH2D
Plaatsingsdatum: Sep 21, 2017 9:39:7 PM
Vorig jaar beviel ie heel goed, dus we doen 'm dit jaar maar in de herhaling: De Mergel Heuvelland tweedaagse (MH2D). Bijna zou ik niet meedoen (foute beslissing natuurlijk), omdat we eerst in het weekend van de MH2D ook onze beruchte Grinta Mystery Ride hadden gepland.
Maar na wat geschuif in de fietsagenda kwam dit weekend plotseling toch vrij! Gauw mijn Akkrumse MH2D boarnstayer fietsmaat gevraagd of ik alsjeblieeeeeft nog onder de wasbak mocht slapen in het appartement, want ik wilde toch wel graag mee. Dat was geen probleem. Graag zelfs! En of ik misschien nog iemand wist, want het appartement zat nog lang niet vol.
Één Whatsapp en twee uur later waren alle lege plekken in het appartement gevuld met medegrinta's. Misschien heb ik vorig jaar toch iets te veel lopen opscheppen over deze tocht..
Maar goed. Voor vertrek wenst bijna iedereen me sterkte met het overleven van dit weekendje, want de weersvoorspellingen zijn ronduit dramatisch voor heel Nederland. Maar net als dat onoverwinnelijke dorpje in Gallië dat weerstand bood aan de Romeinen, biedt Limburgia weerstand aan de weergoden. Heel Nederland zit in één regenbui, maar in Limburgia strakblauwe luchten zolang we op de fiets zitten. Je zou bijna denken dat er een ketel met toverdrank in het spel is.
Strakblauwe hemel
Op de eerste dag doen we een rondje België, wat ongeveer neerkomt op atb'en op de racefiets. De route is prachtig, maar de wegen waar we overheen moeten vallen in de categorie 'geasfalteerd geitenpad'. Nog geen vijf minuten na de start kom ik op een stuk weg waar iemand illegaal een menhir uit het asfalt heeft gebikt. Beetje jammer alleen dat ik die krater compleet over het hoofd zie. Met een enorme knal verdwijn ik in de spelonk in de weg en kom er aan de andere kant weer uit met een lekke achterband. Gelukkig is Superklaasje nabij, die ons tussen neus en lippen door mooi even een demo kan geven van de nieuwste bandmontagetechnieken. Wel goed opletten, want ruwweg één minuut en achtendertig seconden na het noodlottige ongeval staat de fiets weer op vers rubber en kunnen we verder hobbelen over het geitenpad.
Zwaartekracht is cool
Al snel dient het volgende technische mankement zich aan. Het freewheel van een van onze fietsen is wel een beetje klaar met freewheelen en laat in de afdaling luid klagend aan de eigenaar weten dat ie lekker zelf mag gaan trappen. De eerste fiets ter wereld met verplichte trapondersteuning in de afdaling. Wil je naar benee, trap dan maar mee!
Nog ietsje later trapt Superklaasje zijn blad krom op een helling waar geen budget voor bochten was. Recht naar boven trok het blad niet helemaal. Gelukkig hoeven we alleen nog maar te klimmen naar het drielandenpunt, waar we wat klusjes hebben voor de MH2D Shimano reparatiedienst.
Al krakend (zowel een fiets als Superklaasje op het grote blad) komen we boven, waar een bovengemiddeld handige fietsmonteur al handenwrijvend naar het kromgetrapte blad staat te kijken. Met hamer en schroevendraaier wordt er stevig omgebeukt op de Carbon bolide, maar in no-time heeft ie het zaakje weer aan de praat. Chapeau voor deze fietsdokter!
Ja hoor, dat kan echt met een hamer
De rest van de rit verloopt zonder noemenswaardige problemen in prachtig weer. Hier en daar stuiteren we over een Belgische heuvel en voor we het weten zijn we alweer bij de finish, waar het precies begint te regenen als we de finishtent inlopen. Wat een timing! In de finishtent is het een groot feest, met een live band en allemaal vrolijke fietsers. Wat een conditie krijg je toch van dat fietsen, zeg. Eerst half Belgie doorkruisen, even tweeduizend hoogtemeters wegtikken en dan nog energie overhebben om met z'n allen de tent op zijn kop te zetten! Het was nog lang onrustig..
Septemberfest
De tweede dag zitten we om half negen alweer op de fiets voor het tweede rondje. Deze keer voornamelijk door het Limburgse Amstel Gold Race gebied. En dat kun je ook merken aan de wegen. Waar je gisteren de halve dag op een dolle rodeostier zat, rijden we nu de route over snaarstrak asfalt. Een stuk prettiger voor het beurse achterwerk. Ook vandaag heeft de organisatie weer een prachtige route gemaakt.
Er zitten een paar echte klassiekers in de route, zoals de Cauberg en de doodeman, maar ook een paar minder bekende juweeltjes.
Kedeng, kedeng
Maar ook is er gezorgd voor wat vermaak onderweg. Zo staat er onder andere een oude stoomtrein klaar voor vertrek, die met grote stoomwolken statig door de Limburgiaanse heuvels trekt. En mocht je met het verkeerde tempo fietsen, waardoor je de trein mist, dan kan de liefhebber zijn verdriet verdrinken met een gratis biertje, aangeboden door de Gulpener brouwerij. Pas na het beklimmen van de doodeman uiteraard, want die doodemannen moeten we natuurlijk wel voorkomen.
Ja, net als vorig jaar is ook dit jaar weer de MH2D een prachtig evenement. Absoluut de moeite waard om aan mee te doen!
Compleet stuurloos
Filmpje!