Training 2: Pompen en verzuipen

Plaatsingsdatum: Feb 14, 2015 8:2:0 PM

Terwijl de mistflarden langzaam optrekken in grijs Friesland, wordt het al snel duidelijk: we houden het niet droog vandaag. Nou ja, het water dat komt van de bovenkant zal zich wel afzijdig houden, maar het water van de onderkant is vandaag des te meer aanwezig. De wegen zijn zeiknat en de bermen lijken op een soort mix tussen.. Ja wat eigenlijk? Eigenlijk lijkt 't vooral op blubber, dus dat zal het dan ook wel zijn. Laat de fietsschoenen maar thuis en trek de zwemvliezen aan, want het is tijd voor een ochtend waterfietsen.

Na een rustige start, waarbij we eerst even hebben gekeken of er echt geen pompeblêden in het weiland drijven, gaan we op weg richting richting Akkrum. Al snel blijkt dat water en lucht nog steeds slecht mixen, want de lucht uit de band van Klaas N. heeft geen zin in natte voeten, en besluit er stiekem tussenuit te knijpen. Lekke Baaaannnd! Stopppuhh!

Voorzichtig klikt iedereen de zwemvliezen los en kijkt toe hoe Klaas vakkundig zijn band wisselt. Nu er weer een droge band beschikbaar is, wordt de gedeserteerde lucht opgespoord, vermanend toegesproken en met behulp van -inderdaad- de fietspomp, weet Klaas N. de lucht weer in het gareel en in de banden te krijgen. Kort onderbroken door een niet nader te noemen persoon die een efficientere pompmethodiek kent, en hoopt dat de demonstratie daarvan niet op Youtube, Twitter, Facebook en/of Google+ verschijnt.

Zo, we kunnen weer op weg. De banden spetteren weer vrolijk over het asfalt, de benen pompen de pedalen weer soepel rond. Tot...

Kallem aaaaannnn!! Mijn fietspomp is ontsnapt! In een moment van onoplettendheid ziet de fietspomp van Klaas H. z'n kans schoon om op avontuur te gaan.

Terwijl de groep rustig doorpeddelt gaan Klaas H. en Martin E. op jacht naar de losgebroken fietspomp. Al gauw blijkt echter dat de fietspomp zich niet zo maar gewonnen geeft, want de jagers blijven toch nog wel even weg. Maar uiteindelijk hebben de jagers toch een langere adem dan de fietspomp. Ze sluiten zich weer aan bij de rest en opgelucht zet de groep weer aan.

Lange tijd is er niks aan de hand. Afgezien van een gemiste afslag dan. (Links -rechts dingetje waarschijnlijk, houden we er gewoon in want traditie, verder niet op letten). Maar dan...

Lekke Baaaannnd! Stopppuhh! Deze keer is de lucht in de band van Siep V. aan het muiten geslagen. En ook nu weer -onder veel dreiging met de fietspomp-, krijgen we uiteindelijk de lucht weer op de plek waar deze thuishoort.

Na een dikke twee en een half uur meren we weer aan in het pittoreske Drachten. Mét opgepompte benen en armen. En de banden? Die zitten vol met lucht.