Fietsspieren

Plaatsingsdatum: Jan 03, 2016 5:57:1 PM

5 kilometer. Op de fiets is dat zo'n belachelijk klein stukje dat het niet eens de moeite waard is om de bandenwarmers eraf te halen. Daar halen we de neus voor op. Ik KIJK niet eens naar de fietskleding.

Maar als je gaat hardlopen (en je dat dus eigenlijk nooit doet), dan wordt het ineens een heel ander verhaal.

Eigenlijk zou je er als fietser helemaal niet aan moeten beginnen natuurlijk. Schoenmaker, hou je bij je leest enzo. Maar ja, als je sportschool na een nieuwjaarsloopje, appeltaart in het vooruitzicht stelt.. Tja, nou ja, dan willen sommige principes wel eens wat opschuiven. Voor appeltaart wil ik best even pijnlijden. En zeg nou zelf, die vijf kilometer stelt toch geen zak voor?

Met de appeltaart (met slagroom!) in het achterhoofd, schreef ik me in oktober snel in, voordat de twijfel toesloeg. En nu er geen weg meer terug is maar eens uitzoeken hoe je dat hardlopen nu eigenlijk aanpakt. Slechte ervaringen in het verleden vereisen een betere aanpak dan de vorige hardlooppoging, waardoor ik zowat kreupel bij stoepranden opstruikelde.

Volgens alle hardloopsites is de truc heel simpel: bouw het rustig op. Klinkt wel als de inkopper van het jaar, niet? Overal kun je schema's downloaden, die je gegarandeerd naar de 5 kilometer continu hardlopen brengen. It's amazing Mike! Dit gaat gewoon lukken.

Vol goede moed begin ik met een schema. De eerste keer moet je een kwartier hardlopen, waarbij je afwisselend een minuut hardloopt en dan weer een minuut wandelt. Over de verschillende trainingen heen bouwt dit langzaam op tot je volgens de theorie 5 kilometer aan een stuk door hardloopt.

Maar 't schiet totaal niet op, want die korte stukjes aanzetten, daar merk ik helemaal niks van. Die schema's zijn bedoeld voor iemand die begint met sporten, maar helemaal nog geen conditie heeft. En de conditie heb ik door 't vele fietsen en spinnen wel. Ik ben alleen niet gewend aan hardlopen.

Nou ja, om een lang verhaal kort te maken: van dat schema volgen is uiteindelijk niet veel (Ok, niks) terecht gekomen. En ik kan hier nu een hele bult redenen neerpennen waarom, maar dat zijn uiteindelijk allemaal smoesjes, dus dat scheelt jullie weer wat leeswerk.

2 januari 2016

HET MOMENT is aangebroken en zowat nerveuzer dan de eerste keer dat ik een berg moest opfietsen, sta ik aan de start voor 5 kilometer 'cold turkey' hardlopen. Na het 'start..schot' peert iedereen om me heen er vandoor of ze thuis vergeten zijn om het gas uit te zetten. Nou, dat belooft nog wat. Maar 200 meter verder stabiliseert alles al een beetje en kan je gewoon een lekker tempo joggen.

Denkend aan de appeltaart met slagroom (voor aardbeien is het niet echt het seizoen) gaat de 5 kilometer me veel gemakkelijker af dan ik voor de start verwacht had. Beetje door de blubber crossen en hier en daar een boomwortel ontwijken. Mooi man.

De finish is binnen een half uur alweer in zicht. Overwinning! En dat hardlopen is leuk om te doen! Misschien moet ik deze site maar gaan hernoemen naar fiets- en looppraat.

Over een jaar ofzo dan.. Want MAN, wat heb ik nu een spierpijn.