Eiffeltraining 6: Bulten bulten

Plaatsingsdatum: Feb 14, 2015 9:48:27 PM

14 juni 2014

De BULTENtocht in VroomsHOOP. Iets in mij zegt dat dit niet een vlakke rit gaat worden. Eens even kijken, wat ligt hier allemaal in de buurt... Lemelerberg, Holterberg, Sallandse heuvelrug, Hellendoornse berg...

Ohh, dat zijn maar een paar bultjes. Wat kan dat nu helemaal voorstellen, toch? Dus laten we de 120 km versie maar doen, anders zien we waarschijnlijk niet genoeg bulten.

In Vroomshoop bij het startpunt blijkt het qua service wel goed te zitten. Niks je fiets in het rek zetten om binnen in te schrijven, vervolgens binnen alle formulieren in zevenvoud invullen en dan buiten aangekomen hopen dat je nog steeds je fiets hebt waarmee je de tocht wil rijden, waarvoor je zojuist een contract in bloed hebt ondertekend.

Nee joh. Gewoon je fiets naar binnen karren en netjes aan de kapstok in de garderobe hangen, dan even *biep* je NTFU pas scannen en je bent op weg voordat je 'go' kunt zeggen. Kan gewoon niet beter. Wel jammer dat zo'n goeie organisatie uiteindelijk maar 80 keer *biep* heeft gehoord.

En van die 80 biepjes besloten er twee even aan te sluiten bij ons cluppie. Helemaal prima, hoe meer hoe beter. Des te meer zielen, des te meer.. Nou ja, je snapt het wel. Helemaal handig dat het ook nog locals blijken te zijn. Voor elke monsterbult even een korte samenvatting krijgen van een kenner is wel prettig hoor.

Maar voor we de eerste bult op rijden, rijden we natuurlijk even lek. Liefst precies bij de voet van de bult natuurlijk, want koud een heuvel op fietsen is de reden waarom we fietsen. Aan de locals laten we direct even zien dat we een ervaren clubje kilometervreters zijn, want de band wordt gefixt in minder tijd dan je nodig hebt om de Holterberg te beklimmen. Ook demonstreren we even de edele kunst van het stoppen zonder uitklikken. Blijft lastig om overeind te blijven zonder je voeten op de grond te zetten. Dat wordt weer een bult..

Maar goed, eenmaal weer in het zadel gaat alles gelukkig weer aardig voorbeeldig. Lekker op stoom jakkeren we de bulten over en na een kilometer of vijfenzestig is het tijd voor een pitstop, want 120 kilometer fietsen we nog steeds niet op lucht. Onze twee aangesloten biepjes besluiten om de tocht op eigen kracht af te maken. Ze missen hierdoor een copieuze lunch.

De lokale ober die de copieuze lunch serveert, is nog steeds wat van slag van de bult doelpunten die Nederland de avond tevoren gescoord heeft tegen Spanje, want hij vergeet prompt de helft van de bestelling, dus na een zeer uitgebreide pauze starten we weer koud aan het laatste deel van de bultentocht. Helaas was de ober nozel genoeg om bij de rekening niet de helft te vergeten, maar ja, je kunt natuurlijk niet altijd mazzel hebben.

In het tweede deel van de route komen we er al snel achter waarom deze tocht de bultENtocht heet. Je kunt namelijk best vaker over dezelfde bult fietsen. Er zitten tenslotte meer kanten aan zo'n ding en als ie het niet heeft, nou ja, dan fiets je 'm toch gewoon andersom? Dan ziet die bult er tenslotte heel anders uit.

Na 120 kilometer de bulten ook even van de andere kant geïnspecteerd te hebben, komen we vermoeid, voldaan en toch ook een beetje leeg aan in Vroomshoop, waar de organisatie ons nogmaals persoonlijk verwelkomt. Toch heel fijn, die persoonlijke noot.

Dus medefietserkes die dit lezen: rij volgend jaar allemaal de bultentocht! De tocht is te mooi om niet gereden te worden en verdient een bult deelnemers.