Bijk'n met Bauke

Plaatsingsdatum: Aug 07, 2017 10:3:46 PM

Je staat er haast niet bij stil, maar vlakbij huis is een hele toffe toertocht: De Bauke Mollematocht. Twee jaar geleden had ik 'm voor het eerst gereden. Vorig jaar kwam het er helaas niet van, maar dit jaar moet de tocht van onze touretappewinnaar toch zeker even gereden worden.

Voor de zekerheid had ik me bij de voorinschrijving ingeschreven voor de 165 kilometer, zodat ik alle kanten op kan, maar na overleg met de rest van de groep komen we tot het besluit om de 110 kilometer te gaan fietsen. Nou, helemaal prima!

Terwijl we naar Groningen rijden, zien we één miezerig miniregenwolkje hangen. Oooh, nou als dat alles is, dan wordt het een mooie dag vandaag. Alleen precies als we uit de auto stappen op onze geheime bauketochtparkeerplaatsdieniemandkent, houdt ie het niet meer en scheurt het miniregenwolkje open.

Goh. Er komt nog best een hoop water uit zo'n klein wolkje, zeg. Via die andere cloud komen we erachter dat de miniwolkbreuk drie minuten duurt en aangezien we graag op safe spelen, doen we er een minuutje extra bij. Voorzichtig met de pink voelend of het al droog is, kruipen we beetje bij beetje weer uit de nadruppende auto. Zo. Tijd voor de bauketocht!

Miniwolkbreukje

De korte broek kan vandaag echt aan (en als ik in kort rij, dan kan het echt ECHT). We laten de auto's achter op de geheime bauketochtparkeerplaatsdieniemandkent en rijden een klein stukje naar de start op de Grote Markt. Echt heel gaaf om eens te kunnen starten vanaf de plek waar ik jaren als student heb rondgelopen en gefietst. Na opstartkoffie op kosten van Bauke (geschikte kerel toch), rijden we kalmpjes stad uit, de Grunneger wind in.

Want wind staat er vandaag wel. Officieel zeggen ze windkracht drie, maar dat is Grunnings voor 'beste bries'. De route is ook zo uitgezocht dat we vooral veel tegenwind en zijwind hebben, want zo kun je extra genieten van het open Groningse landschap. Bauke approved!

Er zitten dan ook een paar stukjes in waar Bauke graag volle bak rijdt en hij graag wil dat wij dat ook doen. Het eerste punt wat we tegenkomen is de Baukebult, een viaduct van een meter of driehonderd waar je mooi even tegen op kunt gassen met tijdregistratie. Eigenlijk wil ik het laten voor wat het is, maar we rijden nog maar net het viaduct op en iemand probeert gelijk al om ons heen te peren. Ja eh.. dat is niet de bedoeling hoor. Tandenknarsend raggen we de fiets toch maar het viaduct op, zodat er tenminste wel een Grinta als eerste boven is. We hebben een naam hoog te houden, tenslotte.

Na dit kleine speelkwartiertje duurt het niet lang of de eerste bevoorrading is al in zicht. En... ze hebben winegums. Winegums!! Al die bananen en koekjemeuk wat je normaal bij die tochten krijgt is prima hoor, maar je wordt er toch wel eens een beetje flauw van. Eindelijk een keer echt goede sportvoeding waar ik op fiets als de brandweer! Het lijkt wel of ze me persoonlijk kennen hier. Na een handje winegums (jaja.. en nog eentje) gaan we weer op pad.

Van winegums word je blij

En zoals ik ook al bij de Noorderrondrit zei: mooie slingerpaadjes genoeg hier. Ook al rij je veel door de open vlakte, de paden zijn niet echt saai. Waar in Friesland de wegen op de vlakte vaak van het kaliber 'lange halen, snel thuis' zijn, stoppen ze er hier veel meer bochtenwerk in. Voordat je het doorhebt is het dan ook alweer tijd voor de volgende voorraad winegums.

In de staart van de route blijkt het venijn te zitten. Na alle bonuspunten die hij gescoord heeft met de winegums, stopt ie in de laatste kilometers nog even een kasseienstrook die rechtstreeks uit Vlaanderen geïmporteerd is. En geloof het of niet, maar juist hier vindt Bauke natuurlijk weer dat de stenen uit de straat gereden moeten worden. Nou, vooruit dan maar. Ook hier moet het vuur eerst even aangewakkerd worden door iemand die me (bijna) voorbijrijdt, maar dan zetten we het gas er toch weer op.

Er zijn geen onderdelen achtergebleven

Hoe harder je gaat, hoe minder het hobbelt, tenslotte. Alles kraakt en rammelt aan de fiets, maar na anderhalve kilometer stuiteren ben ik zowaar mijn medestrijder voorgebleven EN heb ik nog steeds ronde wielen. Ongelooflijk. Nu is het alleen nog uitrollen naar de finish op de Grote Markt. Hehe, tijd voor een colaatje.

Bauke bedankt, het was een toffe dag! Volgend jaar weer een rondje?

Stuurbordje bijgewerkt naar de waarheid uiteraard

Filmpje! Baukebult, hobbelpad en Grote Markt