Etenzwaar
Plaatsingsdatum: Oct 05, 2015 10:49:14 PM
Heb jij wel eens een voetballer twee bananen, twee koekrepen, drie gels en voor de zekerheid nog een rolletje druivensuiker in zijn shirt zien proppen? En vlak voor vertrek nog gauw even twee broodjes met jam naar binnen zien werken? Ik ook niet, maar als je voetbalt, dan doet het er allemaal ook niet zo veel toe. 90 minuten een beetje heen en weer tuffen over zo'n voetbalveld en tussendoor mag je ook nog een kwartiertje naar de kantine voor een bamibal.
Als je nou kilometers gaat vreten zoals wij, dan wordt het een ander verhaal. Want je kunt die kilometers wel gaan vreten, maar een volle maag krijg je er niet van. En op een lege maag fietst het beroerd. Voor je het weet staat de man met de hamer om de hoek en dat wil je echt niet. Zelf ben ik 'm ook ooit wel eens tegengekomen. Ineens is het raak. Zo uit het niets mept ie je met een grote dreun van je fiets. De tank is leeg, de batterij is op. De hongerklop is een feit en piepend en krakend kom je tot stilstand.
Ik had destijds de mazzel dat ik op de laatste benzinedampen nog een camping op kon rollen. Na twee Magnums (ze waren de locale ijsspecialist daar) kwam ik weer een beetje tot positieven. Precies genoeg voor de laatste twintig kilometer.
Zoiets overkomt je precies één keer. Vanaf dat moment vertrek je nooit meer op de fiets, zonder op z'n minst een koekreep en een 'noodgelletje'. Is allemaal onderdeel van het standaardpakket wat je in die uiterst rekbare zakjes van je fietsshirt weet te proppen. En als je onderweg de kans krijgt om wat te eten, dan laat je die kans natuurlijk niet liggen. Dat is altijd goed te zien bij de bevoorradingspunten van grote toertochten, waar de deelnemers als uitgehongerde hyena's om de tafels met eten hangen.
Profs gaan nog een slagje verder. Zij worden voor de start van een koersetappe letterlijk tot de rand afgetankt. Wat zij naar binnen moeten werken is nauwelijks vatbaar voor een normaal mens. Twee uur voor de race zitten ze aan een Bourgondisch maal waar het regiment van Napoleon de slag bij Waterloo op gewonnen had. En een kwartiertje voor de start, worden de verloren calorieën sinds de maaltijd 'nog even aangevuld'. Al boerend staan ze een beetje misselijk aan de start van de race. Die misselijkheid fietsen ze er na een kwartiertje wel weer uit.
Bij Grinta staan we liever niet misselijk en boerend aan de start. Nou ja, dat boeren is nog wel te doen, maar misselijk.. Nee, dat niet. Wij beginnen de rit liever met een bakkie koffie en een licht ontbijtje. Kun je tenminste een beetje rustig opstarten zo op die vroege zondagochtend en ben je nét scherp genoeg om de wielen tussen die witte strepen te houden. Maar met een licht ontbijtje in de maag, ligt die smerige hongerklop nog wel in een hinderlaag.
Koolhydraten en (hele) snelle suikers, dat hebben ook Grinta's nodig om te presteren! En het liefst veel, want die hamerman moet je genadeloos neerkloppen. Maar om dat gevecht te winnen, moet de maag net zo hard getraind worden als de benen. Daarom hebben we sinds vorige week een nieuw type training in het assortiment om de Grinta's goed voorbereid dit gevecht aan te laten gaan: De koffietocht.
De koffietocht is een bloktraining die is opgezet uit drie blokken:
Blok 1: Fietsen naar een terras. Bij voorkeur op een locatie met een goed uitzicht en een grote voorraad. Tijdens het fietsen moet alvast begonnen worden met het opwarmen van de kaakspieren. Omdat de kaakspieren goed opgewarmd moeten zijn, zoek je een lange omweg richting het terras.
Blok 2: Het moment dat de echte trainingsarbeid verricht moet worden. De taak: Het verorberen van een stuk appelgebak van tenminste 500 kilocalorieën. De gevorderde fietser gaat voor de extra zware training met een stevige dot slagroom. Het is toegestaan en aanbevolen om het gebak weg te spoelen met verse koffie, zodat ook de vochthuishouding op peil blijft.
Blok 3: Terugfietsen naar huis. Tijdens het fietsen moet de energie van het zojuist verschalkte gebak zo efficiënt mogelijk verbruikt worden. Ook nu bij voorkeur met een omweg terug naar huis, want voor de kaakspieren is een goede coolingdown ook van belang.
Tja, het zijn zware trainingen, maar ze moeten soms gebeuren. Want die man met de hamer, die wil je niet tegenkomen.
