Bed, better, best

Plaatsingsdatum: Jun 08, 2016 10:15:22 PM

Je hoort trainers wel eens zeggen dat rust nog belangrijker is dan het trainen zelf. Wel gek eigenlijk, want dan zou je zeggen dat degene die de ganse dag ligt te maffen, ook het hardste kan fietsen.

Nou, in your dreams. Dat is dus echt niet zo. Zoals eigenlijk altijd gaat het in dit soort dingen om de balans tussen rust en training. Andersom werkt het namelijk ook. Met weinig rust fiets je nog geen deuk in een pakje boter.

En ik was even bang dat vandaag zo'n dag ging worden. Na een beroerde nacht (slaap? Wat is dat?) zat ik bij het ontbijt als een zombie wat stokbrood naar binnen te prakken. Lag overigens niet aan het bed, want in tegenstelling tot mijn kamergenoot had het hotel bij mijn bed wel besloten dat voeten ook een plaats in deze maatschappij en het bed verdienen.

Het autonome zenuwstelsel greep op tijd in, gelukkig. Volledig dankzij de automatische piloot zit ik ineens in mijn fietspakje en rollen we op weg naar de eerste klim. Een 'onbeduidend inkom klimmetje' van zo'n 6 kilometer. Col de la friture ofzo heet ie.

Dat helpt gelukkig. Langzaam aan begin ik een beetje wakker te worden: 'Hee, ik zit op de fiets! Hoe kom ik hier nu weer?

Mooi uitzicht, zeg!'

Voordat we het echt doorhebben (goed wakker worden duurt echt wel even), is de top alweer bereikt. Vermoed ik. Het enige herkenningspunt is namelijk een triplex bordje die aan een boom gespijkerd zit.

Tijd voor de echte berg van vandaag. Een klim van zo'n 13 km naar de col de semnoz. En nu ik weer helemaal wakker ben, merk ik des te meer dat het nog best een smerig klimmetje is. Hij begint makkelijk, maar de laatste drie kilometer hebben ze iieetsje steiler gemaakt dan de rest van de berg, waardoor je nog mooi net even naar de kloten kunt gaan voor je de top bereikt. Ben je eindelijk wakker, ben je gelijk weer moe..

Toppie

Nou ja, hierna zijn we ook alweer klaar voor vandaag. Alleen nog een mooie afdaling en een stukje om het meer en we zijn weer thuis.

Belangrijk trainingsmoment

Tijd voor rust. En pasta.