Uitgepijld

Plaatsingsdatum: Apr 23, 2017 2:12:5 PM

"Half tien bij Lyndenstein in Beetsterzwaag #gratistipje!"

In de hoop dat de Grinta's met hun halfwakkere hoofd niet naar de verkeerde startplaats fietsen (vooral denkend aan mijn eigen moeilijk opstartende ochtendhoofd), zet ik vrijdagavond voor de zekerheid nog maar even een kleine herinnering op de Grinta site.

Gelukkig zijn de Grinta's allemaal goed wakker. Een grote club staat op de Lyndenstoep om mee te doen aan de Revalidatie Friesland sponsortocht. Honderd kilometer langs een aantal revalidatie Friesland vestigingen om de kas een beetje te spekken zodat zij meer mensen kunnen helpen om te sporten en te bewegen. Nobel doel, toch?

Een koffie en een broodje kroket alstublieft

Bij de ingang blijkt dat de mensen van revalidatie Friesland verwachten dat we het warm krijgen en dat de ketting wel een revalidatiebeurtje kan gebruiken. Er ligt een enorme bult zweetbandjes (ja, die dingen bestaan blijkbaar nog) en spuitbussen met kettingolie zomaar voor het grijpen!

Eighties hipheid

En dat komt goed uit. Zweten zullen we, want het waait hard vandaag, maar ik wil onderweg natuurlijk geen gepiep horen!

Volgens Oud-Friese traditie is dit trouwens nog een nostalgische fietstocht. Geen geklooi dus met het laden van gpx bestanden en navigatiecomputers die altijd vastlopen op het meest cruciale moment, maar gewoon ouderwets pijltjes volgen. Vandaag moeten we de groene/blauwe/aqua (kruis door wat niet van toepassing is) pijlen volgen.

"En dan gaan we nu door naar het weer, met Diana Woei!"

Met een halve stormwind pal op kop vertrekken we dwars door de open vlakte, op weg naar onze Leeuwarden sticker. Strak geolied wisselen we netjes de kop steeds af, zodat we onze zweetbandjes allemaal evenredig volzweten.

Het is af en toe wel even puzzelen met die pijlen. "Hee, we moeten hier links!" wordt er gebruld, als we plotseling een pijl naar links zien wijzen. Krakend komt het peloton tot stilstand om de onverwachte koerswijziging door te voeren. Maar bij nadere inspectie blijkt de pijl alleen niet groen/blauw/aqua, maar gewoon blauw zonder groen/aqua. En volgens de meegeleverde tochtfietsinstructies moeten we bij niet matchende pijlen, of totaal geen pijlen, gewoon rechtdoor. Even later (ja, hier rechtdoor!) staan we plotseling onder een doodlopend viaduct. Mooi viaduct, pittoresk plaatje, maar volgens mij niet helemaal de bedoeling.

Met wat discussie en onderhandeling besluiten we dat we waarschijnlijk OVER het viaduct moeten waar we nu onder staan. En zowaar: na de loodzware beklimming zien we de bekende aquagroenblauwe pijl weer. Een zucht van opluchting gaat door de vermoeide Grinta's. Na vijftig kilometer tegenstorm staat het haar wel aardig strak naar achteren en word je niet meer echt graag door een pijltje in het riet gestuurd.

De bananen zijn gratis

Ja, echt gratis

Zo. Sticker één is in de pocket. Op naar Heerenveen om sticker twee te scoren, wat met de wind in de rug lekker makkelijk gaat. Misschien zelfs iets te makkelijk, want in Jirnsum is er plotseling geen pijl meer te bekennen. Eén Grinta gaat het dorp uitkammen naar de pijl. De rest pakt de papieren route er maar eens bij. Hmmm.. LinksAf bij Café de Twee Gemeenten. Ooh, een café vinden, daar zijn wij wel goed in! Uiteraard zitten we weer in no-time zitten op de goede route richting Akkrum.

Maar na ons kleine aquaductsprintje in Akkrum zijn de groenblauwaqua pijlen plotseling alweer met de noorderzon vertrokken. Het reddende routepapiertje wordt weer uit de achterzak gepeuterd, maar nu we onze caféneus niet kunnen gebruiken, is het toch een stuk lastiger om terug op het goede spoor te komen.

Reddend analoog GPX bestand

Een Akkrumse local ziet onze vertwijfelde blikken en springt op de bres. Met zachte stem praat ze onze navigatieblunders goed en loodst ze ons weer in de juiste richting richting Heerenveen, waar we sticker twee plechtig in ontvangst nemen.

Even een schietgebedje voor het laatste stuk zijwind

Tijd om over te schakelen op oranje pijlen. Logisch, want we zijn nu weer wat dichter bij Koningsdag. En het scheelt trouwens een hoop discussie over de kleur. Met een straffe zijwind gaan we foutloos terug richting Beetsterzwaag voor onze medaille en een busje kettingolie.

Zo. Weer een mooie tocht achter de rug, maar voorlopig ben ik wel even uitgepijld. Dat nieuwerwetse gedoe is zo beroerd nog niet.